Μια ζωή στην πρώτη γραμμή - Συνέντευξη του ταξίαρχου ε.α. Βασίλη Βενετσανόπουλου και της συζύγου του Μαρίας Παπαδήμα, ανθ/γού του ΔΣΕ

Ο Βασ.  Βενετσανόπουλος

[…]Με τον Κώστα Πουρναρά, Κώστα Μπόση όπως είναι γνωστός στο συγγραφικό του έργο, ζήσαμε και παλέψαμε μαζί αρκετά χρόνια μέχρι τον Αύγουστο του 1949, όπου έληξε και ο Εμφύλιος Πόλεμος. Βρεθήκαμε μαζί και στην προσφυγιά στην Τασκένδη. Εκεί ο Κώστας με τους πρόσφυγες, που ήταν κάπου είκοσι πέντε χιλιάδες, συνέχισε τη δουλειά στα καθοδηγητικά όργανα, να προστατεύσουμε και να μορφώσουμε τον κόσμο, να τον βάλουμε στις δουλειές, στα σχολεία και στη μόρφωση, έπαιξε ο Κώστας πρωταγωνιστικό ρόλο. Χιλιάδες αγωνιστές βγήκαν από τα ανώτερα ιδρύματα και τα πανεπιστήμια, επιστήμονες μηχανικοί-γιατροί και πρόκοψαν. Απ’ εκεί βρεθήκαμε μαζί στη Ρουμανία. Εκεί παλαίψαμε μαζί σ’ έναν τομέα ιδεολογικό του Κ.Κ.Ε. Μεταφράζαμε τα έργα του Λένιν. Ήταν ένας από τους καλύτερους μεταφραστές των έργων του Λένιν. Είναι αυτά που εκδόθηκαν.[…] Λόγια του Βασίλη Βενετσανόπουλου, στις 4 του Σεπτέμβρη του 1994 στην πλατεία της Χώσεψης,  στην τελετή για την ταφή της τέφρας του Κώστα Πουρναρά.

Β. Βενετσανόπουλος

Ο Ταξίαρχος ε.α. Βασίλης Βενετσανόπουλος γεννήθηκε στην Κυπαρισσία το 1911. Μπαίνει στη Σχολή Ευελπίδων το 1929 και αποφοιτά το 1933 με το βαθμό του Ανθυπολοχαγού Πεζικού. Τοποθετήθηκε στο 16ο Σύνταγμα Πεζικού στη Βέροια. Το 1935 τοποθετήθηκε στο Λόχο Ευζώνων Ανακτορικής Φρουράς Αθηνών. Αντιστέκεται στη δικτατορία του Μεταξά και εντάσσεται σε παράνομη οργάνωση εν ενεργεία στρατιωτικών. Το 1941 προσχώρησε στο ΕΑΜ και στη συνέχεια στον ΕΛΑΣ, ενώ γίνεται μέλος και του ΚΚΕ. Μετά την παράδοση των όπλων βγήκε στο ΔΣΕ. Ήταν Επιτελάρχης του Αρχηγείου Θεσσαλίας και σε συνέχεια του Αρχηγείου Δυτικής Μακεδονίας. Τον Αύγουστο του 1949 βρέθηκε πρόσφυγας στην Τασκένδη. Εκπαιδεύτηκε στην «Ανώτατη Κομματική Σχολή του ΚΚΣΕ» στη Μόσχα επί τριετία και για δύο χρόνια στη Στρατιωτική Ακαδημία Μόσχας «Βοροσίλοφ» (όπου επίσης έχουν φοιτήσει ο Χαρίλαος Φλωράκης και ο ταξίαρχος ε.α. Στέφανος Παπαγιάννης).

Στη 12η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ έγινε μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Σαν αντιπρόσωπος του ΚΚΕ πήρε μέλος σε όλες της προπαρασκευαστικές συσκέψεις των κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων και στην τελευταία που έγινε στη Μόσχα το 1969. Τοποθετήθηκε αντιπρόσωπος του ΚΚΕ στα Προβλήματα Ειρήνης και Σοσιαλισμού στην Πράγα. Μέχρι τον επαναπατρισμό του δούλευε εκεί. Στην Ελλάδα δούλεψε στο μηχανισμό της ΚΕ του ΚΚΕ υπεύθυνος στο Γραφείο Διεθνών Σχέσεων. Τελευταία έγινε Πρόεδρος της ΠΕΑΕΑ. Ήταν μέλος της FIR, Διεθνούς Ομοσπονδίας Αντιστασιακών και Αντιπρόεδρός της. Στο πλάι του μέχρι τέλους και σύντροφός του η Μαρία Παπαδήμα (από το Αθαμάνιο Άρτας, με την οποία απόκτησαν δυο παιδιά) της Σχολής Αξιωματικών του Δημοκρατικού Στρατού, που κατέκτησε τον βαθμό του ανθυπολοχαγού, συμμετέχοντας σε μάχες στη διάρκεια του Εμφυλίου. Ο Βασίλης Βενετσανόπουλος έφυγε από τη ζωή τον Ιούνη του 2006.

Ο Β. Βενετσανόπουλος στη Χώσεψη, στην τελετή για την ταφή της 

τέφρας του συντρόφου και φίλου του Κώστα Πουρναρά (Μπόση).

Αναδημοσιεύουμε από το μπλογκ κακαράς τη συνέντευξη που έδωσε ο Βασίλης Βενετσανόπουλος μαζί με τη σύζυγό του Μαρία Παπαδήμα στον Αντώνη Κακαρά στις 13 του Γενάρη 2002 και δημοσιεύτηκε μόλις προχτές 26 του Μάρτη.

Στη συνέντευξη των δυο αγωνιστών ξεδιπλώνονται γεγονότα που καλύπτουν ιστορικά σχεδόν ολόκληρο τον 20^ο αιώνα. Από την  αποστολή ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων στην Ουκρανία εναντίον της Οχτωβριανής Επανάστασης το 1918, τα χρόνια της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων (ΣΣΕ), μαθαίνουμε για την ομάδα των σαράντα αξιωματικών που αντιστάθηκαν στη δικτατορία του Μεταξά και στη συνέχεια προσχώρησαν στο ΕΑΜ, την προσχώρηση στο ΚΚΕ, Εθνική Αντίσταση, το τέλος του Άρη, τα Δεκεμβριανά, ο Εμφύλιος, η ζωή των προσφύγων στις λαϊκές δημοκρατίες, ο επαναπατρισμός, η χούντα των συνταγματαρχών, η μεταπολίτευση κλπ.

Λόγω του μεγάλου μεγέθους της συνέντευξης την παραθέτουμε όπως την ανεβάσαμε στο scribd. Για να διαβάσετε πιο εύκολα το κείμενο, μπορείτε να κάνετε «κλικ» στη λέξη scribd (κάτω αριστερά στο παράθυρο), και το κείμενο θα αποκτήσει το φυσικό μέγεθος μιας σελίδας.

Βενετσανόπουλος από Εύελπις Αντάρτης (Ένας εμφύλιος και τέσσερις Γάμοι) by KostasBosis