"Να τους δώσουμε να καταλάβουν πως ο σοσιαλισμός είναι δύσκολο πράμα ακριβώς γιατί είναι μεγάλο πράμα. Δε φτάνει να πάρεις την εξουσία. Χρειάζεται να ζυμώσεις ξανά τον άνθρωπο που τον έπλασαν οι αιώνες, και να φτιάξεις απ’ την αρχή, καινούργιο…"
( "...και το τρένο τραβούσε για τα ξεχερσώματα")

Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2017

Κ. Μπόση – Τ. Αδάμου: ΜΕΡΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΗ ΕΛΛΑΔΑ


Οι πληγές που άφησε ο εμφύλιος ακόμα αιμορραγούν την εποχή που γράφτηκε το άρθρο των Κώστα Πουρναρά (Μπόση) – Τάκη Αδάμου «Μερικά ζητήματα της λογοτεχνίας στην αμερικανοκρατούμενη Ελλάδα». Οι νικητές εδραιώνουν την σιδερένια εξουσία τους υπό την καθοδήγηση και προστασία των Αμερικανών (που, ουσιαστικά, είναι αυτοί που κυβερνάνε την Ελλάδα) χρησιμοποιώντας κάθε διαθέσιμο όπλο. Και η προπαγάνδα μέσα από τον γραπτό λόγο είναι ένα πολύτιμο όπλο.

Το άρθρο που παρουσιάζουμε σήμερα δημοσιεύτηκε τον Σεπτέμβρη του 1954 στο περιοδικό του ΚΚΕ "Νέος Κόσμος" (ευχαριστούμε θερμά το Επιμορφωτικό Κέντρο Βιβλιοθήκη - Αρχείο "Χαρίλαος Φλωράκης", που μας το παραχώρησε). Γράφτηκε από δυο άξιους λογοτέχνες και στελέχη του ΚΚΕ (Επιτροπή Διαφώτισης – Λογοτεχνικός Κύκλος) που εκείνη την περίοδο ζουν στην πολιτική προσφυγιά, στη Σ.Δ. Ρουμανίας (στο Βουκουρέστι βρίσκεται τότε και η έδρα του κομματικού μηχανισμού). Είναι βούληση του Κόμματος, μέσω της σχετικής αρθρογραφίας και των βιβλίων που θα γράψουν οι κομμουνιστές λογοτέχνες της αναγκαστικής υπερορίας, να ενισχυθεί η μαζική λαϊκή διαφώτιση στην καταπολέμηση του αμερικάνικου τρόπου ζωής και της αντιλαϊκής αντικομμουνιστικής προπαγάνδας, να ξεσκεπαστεί ο σκοταδισμός της αμερικανοκρατίας και της αμερικανοδουλείας (κυβέρνησης και άλλων πολιτικών κομμάτων και προσωπικοτήτων) και να αναδειχτούν οι  «εθνικές λαϊκές παραδόσεις μας, τα έργα των πατριωτών συγγραφέων» και η «νέα σοσιαλιστική κουλτούρα».

Στο άρθρο κατονομάζονται λογοτέχνες υπηρέτες της αστικής τάξης στην Ελλάδα, και λογοτεχνικά έργα που εξυμνούν τις ΗΠΑ (ΕΠΑ), που καθαγιάζουν μέχρι και το ρατσισμό και τις φυλετικές διακρίσεις και επιχειρούν με την προπαγάνδα να επιβάλλουν ως «ελευθερία» όλα εκείνα τα νοσηρά φαινόμενα που σκλαβώνουν τον άνθρωπο, τον αποξενώνουν από το κοινωνικό σύνολο και τον οδηγούν στην απομόνωση, καθιστώντας τον έρμαιο του εκμεταλλευτικού συστήματος.

Περιγράφεται η προσπάθεια της άρχουσας τάξης στην Ελλάδα να πειστούν οι νέοι λογοτέχνες ότι είναι διαφορετικοί από τους όλους τους άλλους ανθρώπους και πως δεν πρέπει να έχουν επαφή με τα προβλήματα και την καθημερινή ζωή που απασχολούν το λαό, αλλά  οφείλουν να στρέψουν το ταλέντο τους, ευνουχισμένο από κάθε αγωνιστική διάθεση, μακριά από την υπηρεσία του λαού, δείχνοντάς του το δρόμο προς τη φυγή, τη μοιρολατρεία και την παραίτηση.

Γίνεται αναφορά στις κατηγορίες των συγγραφέων που στρέφονται ενάντια στο λαό και τους αγώνες του, όπως πχ αυτοί που καλλιεργούν τη μοιρολατρεία και τον κοσμοπολιτισμό, την υποταγή, την απομάκρυνση από τα κόμματα και την πολιτική κλπ.,  και επισημαίνεται ότι όλες αυτές οι κατηγορίες «εξυπηρετούν την αμερικανική κατοχή». Επίσης γίνεται συσχετισμός του περιεχομένου των έργων αυτών με την κρίση της λογοτεχνίας στην αμερικανοκρατούμενη Ελλάδα.

Στον αντίποδα των παραπάνω οι Κ. Μπόσης και Τ. Αδάμος τοποθετούν τα πατριωτικά βιβλία «που εμπνέονται απ’ το λαό και γράφονται για το λαό», και αποδεικνύουν με στοιχεία (συγγραφείς, τιράζ, πωλήσεις κλπ.) ότι το καλό πατριωτικό βιβλίο αγοράζεται και διαβάζεται· δίνουν έτσι και μια απάντηση στη διαχρονική επωδό «αφού "τέτοια" θέλει ο λαός»  των υποστηρικτών-ντίλερ  των προϊόντων-σκουπιδιών της υποκουλτούρας.

Παρουσιάζουν επίσης στοιχεία για το διωγμό που υφίσταται από την αμερικανοκρατία και την αμερικανοδουλεία στην Ελλάδα (δεν διστάζουν να «τα βάλουν» ακόμα και με τον Αριστοφάνη!) το πατριωτικό βιβλίο και οι συγγραφείς του που βρίσκονται φυλακισμένοι ή εξόριστοι για τις ιδέες τους.

Αφού αναφερθούν στο άρθρο τους στην αγωνία πολλών συγγραφέων στην Ελλάδα για το τέλμα στο οποίο βουλιάζει εκείνη την περίοδο η λογοτεχνία  τοποθετώντας τη νοσηρή αυτή κατάσταση στο ίδιο κάδρο με την προνομιακή μεταχείριση των συγγραφέων που ζουν και δημιουργούν στα κράτη όπου επικράτησε ο σοσιαλισμός, οι δυο κομμουνιστές συγγραφείς δίνουν το μήνυμα ότι καθήκον όλων των προοδευτικών δυνάμεων είναι να βοηθήσουν τους ταλαντευόμενους συγγραφείς «να βρουν το δρόμο τους», που δεν είναι άλλος από αυτόν που τους οδηγεί δίπλα στο λαό, τις αγωνίες και τους αγώνες του,  την πάλη του για τα συμφέροντά του, για το δίκιο του.

Λόγω του μεγάλου όγκου του, το μετατρέψαμε σε μορφή αρχείου pdf και το ανεβάσαμε στο «ράφι» της e-βιβλιοθήκης μας, από όπου μπορείτε να το διαβάσετε ή να το «κατεβάσετε».

«Πατώντας» στη λέξη Scribd (γαλάζιο χρώμα, κάτω αριστερά) το αρχείο προβάλλεται σε μεγαλύτερο μέγεθος.



Καλή ανάγνωση!

Δευτέρα 13 Φλεβάρη 2017.

Δεν υπάρχουν σχόλια: