Χωσεψίτες πολιτικοί εξόριστοι και διωκόμενοι αγωνιστές μετά τη Βάρκιζα

Μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας (23/2/1945) άρχισε ένα ανηλεές κυνηγητό  των μελών, στελεχών και οπαδών της ΕΑΜικής Αντίστασης, από τον κρατικό μηχανισμό και ομάδες παρακρατικών εγκληματικών στοιχείων που, με την παρότρυνση και προστασία των Άγγλων και «φορώντας» τον μανδύα της «εθνικοφροσύνης», δολοφονούσαν, βασάνιζαν, βίαζαν, πλιατσικολογούσαν, ρήμαζαν περιουσίες, έκαιγαν σπίτια, κυνηγούσαν και τρομοκρατούσαν κομμουνιστές, αριστερούς και δημοκρατικούς πολίτες.

Τοποθέτηση αναμνηστικής μαρμάρινης πλάκας στη Χώσεψη

Στην πλατεία της αγαπημένης του Χώσεψης (Κυψέλης), μερικά βήματα από την πέτρινη βρύση όπου κοντοστέκεται για να ξαποστάσει το δροσερό νερό που ξεκινά το ταξίδι του από τα σπλάχνα των αδούλωτων Τζουμέρκων· στην πρόσοψη του πατρικού του σπιτιού.

Ο Τζουμερκιώτης στο «κόκκινο χωριό των Τζιουμέρκων, (στ)η Χώσεψη…»

Από αριστερά: Μπάμπης Κλάρας, Άρης Βελουχιώτης,
Θάνος, Ερμής και Τζουμερκιώτης

Στην περιοχή των Τζουμέρκων, στο χωριό Χώσεψη (Κυψέλη) Άρτας, στην οικογένεια του Κώστα Πουρναρά (Μπόσης) και σε άλλους αγωνιστές της Χώσεψης και των γύρω χωριών, αναφέρεται μεταξύ άλλων στις αναμνήσεις του ο Γεράσιμος Μαλτέζος (Τζουμερκιώτης), μόνιμος αξιωματικός του στρατού και ηγετικό στέλεχος του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ, όπως τις κετέγραψε στο βιβλίο του «Ε.Α.Μ. – Ε.Λ.Α.Σ. (Αναμνήσεις και ζητήματα Στρατηγικής και Τακτικής)»(1). Όμως πριν προχωρήσουμε στο σχετικό απόσπασμα ας δούμε μερικά στοιχεία για τη ζωή και τη δράση του συγγραφέα.