Ο
Χρήστος Νταβαντζής, συγχωριανός και συναγωνιστής του Κώστα Πουρναρά, είχε
αναπτύξει μια στενή φιλική και συντροφική σχέση μαζί του, όπως είδαμε και σε
προηγούμενες αναρτήσεις του ιστολογίου, που κράτησε μέχρι που ο Κ.Π. έφυγε από
τη ζωή. Τον Σεπτέμβρη του 2011, συναντήσαμε τον 86χρονο αγωνιστή της Εθνικής
Αντίστασης στο σπίτι του όπου και μας μίλησε για τον Κ.Π. Θυμήθηκε προσωπικές
στιγμές, που έζησε σαν παιδί, μαζί του και κουβαλάει στη μνήμη του πάνω από 75
χρόνια, αλλά και στιγμές από τα μεταγενέστερα χρόνια και μας διηγήθηκε χαρακτηριστικά
περιστατικά που σκιαγραφούν τη ζωή και τη δράση του αγωνιστή δάσκαλου-συγγραφέα. Οι
διηγήσεις του Χρήστου Νταβαντζή μαγνητοφωνήθηκαν και θα παρουσιαστούν από το
ιστολόγιο σταδιακά, όπως ακριβώς καταγράφηκαν.
Στο
σημερινό, πρώτο μέρος, μας διηγείται
κάτω από ποιες συνθήκες γνώρισε για
πρώτη φορά, από κοντά, τον Κώστα Πουρναρά (με κόκκινο χρώμα οι παρεμβάσεις του ιστολογίου).
«Πως
γνώρισα τον Κώστα Πουρναρά
Ο
Κ.Π. ήταν δάσκαλος. Άκουγα ότι ο Κ.Π. είναι δάσκαλος. Εγώ πήγαινα σχολείο. Στις
διακοπές το καλοκαίρι έρχονταν στο χωριό. Ήταν άνθρωπος ο οποίος φαίνονταν
χαρακτηριστικά με το ντύσιμό του. Ήταν ντυμένος πάντα, άψογος, με γραβάτα και
μας έκανε λίγο εντύπωση στο χωριό όταν βλέπαμε γραβάτα. Ήταν γλυκομίλητος μ’
όλο τον κόσμο και γελαστός.
