Στις 14 Ιούλη του 1949, λίγες βδομάδες πριν από την λήξη των εμφύλιων μαχών στις κορφές του Γράμμου, βγαίνει από τους μαχητές και τις μαχήτριες της 107ης Ταξιαρχίας του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας το πρώτο φύλλο της εφημεριδούλας ΓΡΑΜΜΟΣ Ορμητήριο, με υπέρτιτλο το σύνθημα Δε θα περάσουν. Το χαρτί έχει μέγεθος Α4 και τα κείμενα είναι γραμμένα σε γραφομηχανή και τυπωμένα σε πολύγραφο. Τίτλος και υπέρτιτλος έχουν γραφτεί με το χέρι, ενώ ως φόντο στον τίτλο (ΓΡΑΜΜΟΣ) είναι σκιτσαρισμένα δυο έλατα και ένα περίγραμμα της οροσειράς του Γράμμου.
Στην
αριστερή πλευρά της πρώτης σελίδας η εφημερίδα καλωσορίζει τους αναγνώστες της
(που δεν είναι άλλοι από τους αξιωματικούς, τους μαχητές και τις μαχήτριες των
σχηματισμών της Ταξιαρχίας) με το ποίημα "Η εφημερίδα μας" καλώντας τους να γίνουν ανταποκριτές
της, ζητώντας τους ανταποκρίσεις από τις πολεμικές επιχειρήσεις και τη ζωή τους
στην ανάπαυλα της μάχης. Το ποίημα κλείνει με μια αισιόδοξη ευχή.
Η εφημερίδα μας
Η εφημεριδούλα μας
που τώρα πρωτοβγαίνει
σε μια του Γράμμου
κορυφή χιλιοτραγουδισμένη
στέλνει θερμό
χαιρετισμό στους συναγωνιστές
Διοικητές
–Επίτροπους, μαχήτριες, μαχητές
και να βοηθήσουν
τους καλεί όσο μπορούν κι εκείνοι
όσο το δυνατότερο
καλύτερη να γίνει.
Ζητάει από του
λόχου μας το πυροβολικό
και από τους
σχηματισμούς να στέλνουν υλικό.
Από τους
πυροβολητές δε θέλουμε κανόνια
ούτε απ’ τους
μαγείρους μας μερίδες μακαρόνια.
Δε θέλουμε οι
σαμποτέρ να στέλνουνε τροτίλη
κι ο Πίπης της
διαφώτισης αυτόμολους να στείλει,
θέλουμε να μας στέλνουνε την ανταπόκρισή τους
με νέα απ’ τη δράση
τους και από τη ζωή τους,
βέβαιοι πως για
νάχουμε μεγάλη επιτυχία
θα μας βοηθήσει
αρκετά όλη η Ταξιαρχία.
Ευχόμαστε τα
γραφεία μας του χρόνου τέτοια μέρα
στη Σαλονίκη
νάχουμε κι ακόμα παραπέρα.
 |
| Μαχήτριες του ΔΣΕ στην ανάπαυλα της μάχης διαβάζουν εφημερίδα |
Στο
κάτω μέρος της πρώτης σελίδας υπάρχει ένα ακόμη σκίτσο που απεικονίζει την
οροσειρά του Γράμμου και αντίσκοινα του ΔΣΕ και περικλείει το εξής τετράστιχο:
«Γράμμε
βουνό φως του κόσμου
Γράμμε
καρδιά της Ελλάδας
κάθε
πέτρα ταμπούρι και κάστρο
παλληκάρια
παντού λεβεντιά.»
Την
προηγούμενη χρονιά (1948) και μέχρι τον βαρύ τραυματισμό του, ο Κώστας
Πουρναράς (Μπόσης) πολεμούσε τις δυνάμεις του μοναρχοφασισμού μέσα από τις γραμμές της 107ης Ταξιαρχίας του ΔΣΕ με το
βαθμό του λοχαγού, από τη θέση του Πολιτικού Επιτρόπου της.
Ευχαριστούμε θερμά το Επιμορφωτικό Κέντρο Βιβλιοθήκη - Αρχείο «Χαρίλαος Φλωράκης» για την
παραχώρηση του πολύτιμου αυτού ντοκουμέντου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου